روانپزشکی به عنوان یک حوزه علمی مهم، نقش بسزایی در بهبود روحی و روانی انسان دارد. با تشخیص و درمان اختلالات روانی، مدیریت استرس و اضطراب، بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از اختلالات روانی، افراد می‌توانند به طور کلی بهترین وجه خود را در زندگی روزمره و روابط اجتماعی نشان دهند. روان­پزشک یا پزشک فوق تخصص اعصاب و روان همان دکتری است که در زمینه ­ی سلامت روان تعلیم دیده است. بنابراین به جای این­که صرفا پزشک عمومی باشد، برای کسب تخصص در سلامت روان تحصیلات بیشتری را پشت سر گذاشته است.

نباید روان­پزشک را با روان­شناس که پزشک بالینی نیست و فقط در زمینه ­ی روان­شناسی تخصص دارد اشتباه گرفت.

روانپزشکان برای تعیین بهترین روش درمان برای یک بیمار، فاکتورهای مختلفی را در نظر می‌گیرند:

1. شدت و نوع اختلال: برخی اختلالات نیازمند دارو درمانی فوری هستند، در حالی که برخی دیگر بهتر با روان درمانی پاسخ می‌دهند.
2. واکنش بیمار به درمان‌های قبلی: تجربه قبلی بیمار از درمان‌های مختلف می‌تواند در تصمیم‌گیری مفید باشد.
3. وجود شرایط پزشکی همراه: بیماران با شرایط پزشکی خاص ممکن است نیاز به رویکردهای درمانی خاص داشته باشند.
4. ترجیحات و نگرانی‌های بیمار: ارتباط مؤثر و درک ترجیحات بیمار برای انتخاب بهترین گزینه درمانی حیاتی است.